آیا وجود آدم کوچولوها حقیقت دارد؟ تخیل و افسانه یا واقعیت

آنها بسیار کوچک و تند و تیز هستند و به راحتی از چشم انسان ها پنهان می مانند. در غارها، صخره ها و تپه های شنی زندگی می کنند. اما اصلی ترین مکان آنها در جنگل هایی با درختان انبوه است. دارای قامتی بسیار کوچک هستند اما با همان جثه کوچک می توانند به شدت برای انسان خطرساز شوند. برخی تصور می کنند که این موجودات از گروه جنیان هستند. اصلا آیا وجود آدم کوچولوها حقیقت دارد؟ تخیل و افسانه یا واقعیت را در دیجیالیک بررسی می کنیم.

چیزهایی که در بالا گفته شد همگی گزارشاتی هستند که توسط ماجراجویان و طبیعت گردان گفته شده است. بسیاری دیگر از چنین روایاتی وجود دارند که در داستان های شهری و افسانه های محلی گفته شده اند. اما مشاهداتی وجود دارد از مردمان مختلف در سراسر کشورها، مخصوصاً در منطقه آمریکای شمالی، اروپای شرقی و بخش هایی از آسیا که بیشترین آمار مشاهده آدم کوچولوها وجود دارد.

در این مطلب می خواهیم بدانیم که آیا آدم کوچولوها وجود دارند و افسانه های مرتبط با این موجودات ریزنقش را بررسی کنیم. آدم کوچولوها نوعی داستان یا می توان گفت افسانه عامیانه هستند که خیلی از افراد به وجود آنان باور دارند. با اینکه بیش از دو قرن است که از اولین نشانه های وجود آدم کوچولوها می گذرد اما منشاء رشد این داستان، حداقل برای نسل ماها از فیلم ها و کارتون های کلاسیک مثل «ماجراهای گالیور» به وجود آمده است.

آیا وجود آدم کوچولوها حقیقت دارد؟ تخیل و افسانه یا واقعیت

کتاب سفرهای گالیور نوشته “جاناتان سوییفت” را می توان نقطه شروع فانتزی وجود آدم کوچولوها دانست که از روی آن هم کارتون گالیور ساخته شد. البته درباره فیلم های آدم کوچولوها یا کارتون های مرتبط با آنها جلوتر توضیح خواهیم داد. فعلا مسائلی که به واقعیت نزدیکتر هستند را با یکدیگر بررسی می کنیم.

مشاهده اولین سرنخ ها برای اثبات وجود آدم کوچولوها (مهمترین گزارش ها و مشاهدات)

در اواسط سال 1800 میلادی قبرستانی در اوهایو به اولین مکانی تبدیل شد که وجود انسان های ریزنقش را می توانست اثبات کند. جستجوگران با کشف قبرهایی بسیار کوچک و در حدود نیم متر مردم منطقه را شگفت زده کردند. در حدود 100 سال بعد در منطقه کارولینای غربی مجددا نشانه هایی از حضور آنان یافت شد. کارگران یک شرکت عمرانی، زمان کندن زمین، تونل های زیرزمینی را کشف کردند که ارتفاع دهانه آنها کمتر از نیم متر بود و درون تونل ها اسکلت و جمجمه هایی چند سانتی متری آنها را شگفت زده کرد.

در افسانه های آمریکای شمالی آمده است که یکی از مهمترین مکان های حضور و رفت و آمد این موجودات در جنگل های وسیع و درون درختانی کهن با ساقه های توخالی است. همچنین شهرهای آدم کوچولوها در زیر زمین است. آنها بسیار زیرک هستند و به دلیل قدرت بینایی و شنوایی بسیار بالا فورا حضور انسان ها را متوجه شده و خود را از مردم پنهان می کنند. اما بر طبق این افسانه ها این موجودات خود را به نوزادان انسان و خردسالان نشان داده و حتی با آنان بازی می کنند.

گفته می شود که آدم کوچولوها درست مثل انسان ها دارای گروه هایی خاص با رفتارهای متفاوت هستند. برخی از آنها مهربان هستند و به صورت پنهانی و به گونه ای که انسان متوجه نشود به شخص کمک می کنند. مثلا به ماجراجویانی که در جنگل های بزرگ یا تاریک گم می شوند به طور نامحسوس با جذب آنان به سمت خود، مسیر صحیح را نشان می دهند.

اما گروهی از این موجودات بسیار حقه باز و زرنگ هستند و بدون اینکه انسان متوجه شود او را فریب می دهند. آنها دقیقا برعکس گروه قبلی، مردمان در جنگل را فریب می دهند تا راه بازگشتشان را گم کنند و آنها را به مرز دیوانگی می رسانند. اما دسته سوم به شدت خطرناک و شیطان صفت هستند و اگر به شخصی پیله کنند باعث نابودی او می شوند.

گفته می شود گونه ای از آنان در جنگل به حیوانات در برابر شکارچیان کمک می کنند. زمانی که شکارچیان می خواهند به حیوانات شلیک کنند، این موجودات حواس شکارچیان را پرت می کنند یا حیوانات را با صدا و پرتاب سنگ فراری می دهند. شکارچیان هم که از راه دور حیوانات را هدف قرار داده اند از فرار کردن ناگهانی حیوان هاج و واج می مانند.

اما برعکس گروهی از آنان که قصد آزار حیوانات را دارند به طور نامحسوس و به هر طریقی به شکارچیان در جنگل کمک می کنند تا راحت تر شکار کنند و حتی برای سرگرمی کاری می کنند که شکارچی به سمت شکار جذب شود. این کار را با تکان دادن بوته ها به صورت مرحله به مرحله انجام می دهند تا شکارچی به نزدیکی شکار مورد نظر برسد. اینها گفته هایی از قول شکارچیان جنگل های آمریکا است.

گزارشاتی از جنگل های ویتنام و یونان درباره دزدیده شدن لوازم طبیعت گردی جنگلبانان توسط آدم کوچولوها به دست مردم رسیده است. همچنین برخی از افراد از پرتاب شدن سنگ های کوچک به سمتشان خبر داده اند. با این حال هیچ نشانه قانع کننده و ثبت شده ای مبنی بر وجود قطعی آدم کوچولوها وجود ندارد.

یکی از مکان هایی که بیشترین احتمال حضور این موجودات در آن وجود دارد «استراحتگاه عقاب» است. در پارک Eagle’s Rest Park در کوهستان Oglethorpe آثاری وجود دارد که شدیدا احتمال حضور موجودات بندانگشتی را افزایش داده است. بر روی قسمتی از صخره های این پارک حفاری ها و کنده کاری هایی موجود است که نمی تواند کار انسان های معمولی باشد.

خانه هایی در دل تنه و سوراخ های درختان ساخته شده است که درب های این این خانه ها به اندازه کف دست یک انسان بالغ است. آنقدر کوچک هستند که حتی کودکان ریزنقش هم نه تنها نمی توانند به آنجا وارد شوند بلکه نمی توانند دستشان را هم به راحتی از درب ها عبور دهند. افرادی هستند که می گویند این سازه ها کار انسان های قرون گذشته است. اما کارشناسان و محققین می گویند انسان نمی توانسته است چنین منازل کوچکی را بسازد و اگر هم کار انسان معمولی باشد دلیل این کارشان چه بوده است؟

تا قبل از پیدا شدن آثاری مثل این سازه ها یا اسکلت و جمجمه های کوچک، مردم مناطق مختلف اتفاقاتی که برایشان می افتاد را به ماوراء الطبیعه ربط می دادند. یعنی موجودات غیر ارگانیک مثل اجنه یا ارواح و پری ها و حتی جادوگران. اما پس از نمایان شدن نقاشی های روی سنگ نگاره ها و آثار گفته شده نظر بسیاری از مردم و محققین به سمت وجود آدم کوچولوها جلب شد.

در شمال شرقی گرجستان و در مکانی که آبشار تالولا در جریان است زمزمه هایی از حضور انبوه این موجودات در صخره ها و غارهای پشت آبشار به گوش می رسد. مردم بومی آن منطقه نام «جاودانه ها» را بر روی این موجودات مرموز و پنهان گذاشته اند. مشاهدات مردم بومی حاکی از آن است که این موجودات دارای جثه ای کوچکتر از خردسالان و دارای موهایی بسیار زیاد و بلند هستند که تمام سر و صورت و بدن آنها را پوشانده است و حتی انتهای موهای آنان در حین راه رفتن بر روی زمین کشیده می شود.

آنها می گویند که اگر شخصی این موجودات را ببیند باید با سرعت از آنها دور شود و حتی از کل آن منطقه خارج شود. در غیر این صورت زنده ماندن یا سلامت روحی او به خطر جدی می افتد. آنان می گویند که این موجودات از طریق ذهن با سرخپوست ها ارتباط برقرار می کردند. برخی از مردمان روحانی به این مسئله اشاره کرده اند که این موجودات بعضی از گردشگرانی که برای دیدن آن منطقه آمده اند را با صدا به سمت خود جذب کرده و آنها را می خورند. به همین دلیل انسان بودن یا نبودن موجودات کوچک آن منطقه آدم را به شک می اندازد.

درباره اینکه چطور این موجودات از خطرات جنگل مثل حیوانات وحشی یا خزندگان جان سالم به در می برند هنوز هیچ نظری وجود ندارد. همچنین درباره اینکه آیا آنان قدرت های فراطبیعی یا جادویی دارند هم پراکنده گویی های وجود دارد. عده ای از مردم به آدم کوچولوها لقب «ساحران جنگل» را داده اند.

آدم کوچولوها همچنین در امتداد سواحل نهرها زندگی می کنند و شبهاتی درباره خوراک آنان وجود دارد. برخی ماهی های بسیار ریز را قوت غالب آنها می دانند و برخی می گویند که این موجودات گیاهان و میوه های وحشی اطراف رودها را می خورند و مثل انسان همه چیز خوار هستند. در کل این موجودات چه در تنه درختان و چه در غارها و هر جای دیگری که باشند مثل انسان ها و سایر جانداران به آب نیاز دارند. بنابراین باید منابع آب طبیعی در نزدیکی آنان باشد.

نشانه هایی از ردپای آدم کوچولوها در دره «اونز» در بیابان های نوادا دیده شده است. در این دره تونل هایی اعجاب انگیز وجود دارد که البته خیلی بزرگ تر از فضای مورد نیاز این موجودات برای رفت و آمد هستند. حتی توریست ها هم می توانند به صورت گروهی وارد تونل ها شوند. نکته اینجاست که سنگی بزرگ در آنجا وجود دارد که اثر ردپاهای کوچکی بر روی آنها نقش بسته است.

بر روی برخی از صخره های کمیاب در نوادا هم آثار نقاشی و کنده کاری های حرفه ای از این موجودات وجود دارد که افراد باورمند به آنان به موجوداتی که این کار را کرده اند «فرزندان سنگ» می گویند. در کل افسانه های خیلی زیادی در نوادا در این باره وجود دارد.

در افسانه های هند و یونان به این موجودات خدا هم گفته می شود. البته در ایالات متحده آمریکا هم برخی از مردمی که به این موجودات باور دارند هم خدایان یا خدا می گویند. مثلا به خدای دریاچه اطراف دره اونز که در نزدیکی تونل های ذکر شده قرار دارد “خدای آب» می گویند. بر طبق یکی از افسانه های محلی این منطقه، یکی از خدایان که بسیار حیله گر بود در درون دریاچه اونز می افتد.

او ضمن شناور ماندن بر روی آب، از درون بدنش کرم هایی خارج شده و روانه خشکی می شوند و پس از رسیدن به خشکی به انسان هایی کوچک تبدیل می شوند. انسان هایی که فرزندان خدای آب بودند. به همین دلیل است که این موجودات قدرت های ماورائی و خداگونه دارند.

در کتاب «افسانه های هندی شمال غربی اقیانوس آرام» نوشته “اِلا کلارک” که درباره خاطرات خود او می باشد آمده است که او می گوید من فکر می کنم که این آدم کوچولوها ارتباط نزدیکی با ارواح و حیوانات دارند. او می گوید یک شب هنگامی که در اطراف دریاچه استراحت می کردم صدای این موجودات باستانی توامان با صدای حیوانات در نیمه های شب سکوت مطلق بیابان اطراف دریاچه را شکست. کلارک می گوید روز بعد که از خواب بیدار شدم آثار ردپاهای کوچک آنان را بر روی شن های حاشیه دریاچه به وضوح مشاهده کردم.

بسیار جالب و عجیب است که اعتقاد به وجود آدم کوچولوها تقریبا در سراسر جهان در بین مردم یافت می شود. بر طبق یک نظریه، مشاهداتی که در جنگل توسط انسان ها نقل شده است می تواند حاصل یک ماده توهم زای خاص باشد که از گونه ای گیاه جنگلی بدست می آید و توسط مردم بومی آن مناطق هم استفاده می شود. این ماده به طور موقت باعث تغییر در خلق و خو و عصب های بینایی می شود.

آنان نام این بیماری موقت را “توهم لیلیپوتی” گذاشته اند. چرا که در آن حالت تمام اجسام را کوچکتر از حالت طبیعی می بینند و مشاهدات آنان واقعیت ندارد. پس گفته های آنان می تواند واقعا اتفاق افتاده باشد اما خطای دید است. اما با توجه به شنیده ها و مشاهدات، این نظریه قانع کننده نیست. چرا که صدها و حتی هزاران داستان و افسانه درباره آدم کوچولوها در کل دنیا وجود دارد.

روایت هایی وجود دارد که بر طبق آنان، این موجودات کوچک اجداد سرخپوستان “یاکی” می باشند که به صورت قبیله ای زندگی می کنند. آنان جاودانه هستند و نه تنها با حیوانات بلکه با گیاهان هم ارتباط برقرار می کنند و نوادگان آنان که همان یاکی ها هستند هم مهارت های ماورائی زیادی در این باره دارند.

گفته ها وشنیده ها ما را به ونزوئلا می برد. جایی که بر طبق افسانه های محلی در میان شکاف صخره ها و سوراخ کوه زندگی آدم کوچولوها در جریان است. البته خیلی از مردم بومی آنجا آنها را جن و پری یا موجودی افسانه ای به نام «گنوم» می دانند. گنوم ها هم گونه ای از موجودات ماورائی هستند که در زیر زمین زندگی می کنند و با داشتن قدرت های حسی بالا، قبل از رسیدن انسان ها خود را پنهان می کنند.

با تمام این حرف ها نمی توان کوتوله ها را در دسته آدم کوچولوها قرار داد. چرا که کوتوله ها از انسان کوتاه تر هستند اما با این وجود خیلی از آدم کوچولوها بلندتر هستند. حتی هابیت های افسانه ای هم از آدم کوچولوها بلندتر هستند. بد نیست که کمی هم درباره کوتوله ها بدانید.

در بین اساطیر نورس یونان کوتوله ها در معادن زیرزمینی زندگی می کنند و معدنچیانی بسیار توانمند هستند. شهرهای آنها هم مثل معادنشان زیرزمینی و غیر قابل دیدن برای انسان هاست. در افسانه های اروپا کوتوله ها در زیر زمین نگهبان گنج ها و منابع دانش باستانی هستند. آیا این اطلاعات و ویژگی ها به نظرتان آشنا نمی آید؟ این ویژگی ها در کتاب معروف ارباب حلقه ها نوشته “جی آر آر تالکین” آمده است.

در فیلم ارباب حلقه ها هم کوتوله ای به نام گیملی تبر به دست از خاندان کوتوله های معادن زیرزمینی موریا بود و تمام خانواده اش موجودات شجاعی بودند که هر کدام استاد کار سخت در معادن بودند. برای کسب اطلاعات بیشتر درباره آنان می توانید به کتاب ارباب حلقه ها رجوع کنید. بازگردیم به مسئله آدم کوچولوها یا همان آدم کوتوله های لیلیپوتی ریزنقش.

در اسپانیا گمان مردم بر این است که این موجودات جن هستند. در اسکاندیناوی هم افسانه های زیادی درباره آدم کوچولوها وجود دارد. در سال 1932 یک مومیایی با قد 17 سانتی متر در کوه های «سن پدرو» کشف شد و سر و صدای زیادی کرد. تا جایی که محققین را به سوی مومیایی عجیب و غریب کشاند. آزمایشات زیادی بر روی این جسد انجام شد.

در ابتدا باور کارشناسان این بود که این مومیایی یک جسد ساختگی و یک حقه است. اما در شگفتی آنان، با تایید موزه تاریخ طبیعی آمریکا و تایید اصالت دپارتمان مردم شناسی هاروارد مشخص شد که این مومیایی جسد یک شخص بالغ حدودا 65 ساله است که بر طبق آزمایشات او به شدت مورد خشونت قرار گرفته بوده است به طوری که استخوان و جمجمه او شکسته شده است. جالب اینجاست که دندان های این جسد همگی دندان نیش و بسیار تیز بوده است.

آدم کوچوها در فیلم های سینمای و مجموعه های تلویزیونی

همانطور که در ابتدای مطلب گفتیم می خواهیم درباره حضور آدم کوچولوها در حوزه سینما و تلویزیون توضیحاتی را ارائه دهیم. آدم کوچولوها نوعی داستان یا می توان گفت افسانه عامیانه هستند که خیلی از افراد به وجود آنان باور دارند و آنان را واقعی می دانند. راستش را بخواهید من فکر می کنم سینما و تلویزیون اصلی ترین علت پخش و شایعه چنین داستان هایی هستند و اگر بخواهیم این مسئله را در این حوزه ریشه یابی کنیم باید به دهه 50 میلادی برویم.

در سال 1959 اولین فیلم به نام The Borrowers با تمرکز بر دنیای آدم کوچولوها یا موجودات انسان نمای کوچک ساخته شد. این اثر یکی از پرطرفدارترین و بهترین فیلم های ماجراجویی کودکانه بود که تاثیر قابل توجهی بر روی تفکرات فانتزی کودکان و البته ماجراجویان و علاقه مندان به جهان زیرین یا دنیای نادیده گذاشت. این فیلم بر اساس رمانی به همین نام، نوشته “مری نورتون” در سال 1952 ساخته شد و نامزد یکی از بهترین فیلم های بریتانیا شد.

در سال 1968 با انتشار کارتون ماجراهای گالیور و ماجرای سرزمین کوتوله ها این مسئله بسیار بولد شد. زمانی که کارتون ماجراهای گالیور را دیدم داستان او در جزیره گمشده و کوچولوهای لیلیپوت نظر مرا بسیار به خود جلب کرد. واقعا یک اثر فانتزی شاهکار بود که تا همین حالا از این کارتون به عنوان یکی از تاثیرگذارترین آثار کارتونی یاد می شود. این کارتون حس کنجکاوی بسیاری از کودکان و نوجوانان را قلقلک داد. خود من یکی از آنان بودم.

با این حال هر چقدر تحقیق کردم و به دنبال انسان هایی با قدهای کوتاه گشتم نهایتا به کوتوله ترین انسان ها در واقعیت و هابیت ها در کتاب های خیلی معروف رسیدم. کوتوله ترین افراد دنیای واقعی بالای نیم متر هستند و اصلا با آدم کوچولوهای چند سانتیمتری قابل قیاس نیستند.

خلاصه این موضوع در سینما باب شد و در سال 1985 کارتون سرزمین کوچولوها یا همان «ممول کوچولو» ساخته شد. این کارتون اولین کارتونی بود که موجودات انسان نمای بند انگشتی را نشان می داد. البته شاید نتوان به طور دقیق نام انسان های کوچک را بر روی شخصیت های این مجموعه گذاشت. شخصیت های اصلی این کارتون، ممول و دختر مهربان بودند. این کارتون ژاپنی هم یکی از خاطره انگیزترین آثار کودک و نوجوان است.

در سال 1989 با ورود فیلم کمدی خانوادگی Honey, I Shrunk The Kids به دلیل اتمسفر خاص فیلم و بازیگران حرفه ای و همچنین نشان دادن آدم کوچولوها به بهترین شکل ممکن باز هم یک فانتزی علمی تخیلی را در دنیای سینما نظاره گر بودیم. اما بعد از آن با وجود ساخت برخی فیلم های دارای موضوع مورد نظر، دیگر تمرکز چندانی بر موضوع این مردمان کوچولوی افسانه ای در دنیای سینما و تلویزیون نشده است.

ماخونیک، روستای شگفت انگیز لی لی پوت ها در ایران

در انتهای این مطلب می خواهم شما را به سرزمین کوتوله ها در کشور عزیزمان ایران ببرم. اگر فکر می کنید کوتوله های سینمای هالیوود افسانه هستند پس نظر شما را به قلمرو کوتوله ها در ایران جلب می کنم. حتما کسانی که نام ماخونیک را نشنیده اند الان متعجب می شوند که چنین مکانی در ایران وجود دارد. این روستا که به روستای لی لی پوت ها شهرت دارد در خراسان جنوبی و در بخش مرزی با کشور افغانستان قرار گرفته است. این مکان جزء هفت روستای شگفت انگیز و از عجایب جهان است.

در گذشته هزاران سال مردمانی بومی در این روستا زندگی کرده اند که قد اکثر آنان کمتر از یک متر بوده است و اینطور که مشخص است در اثر ازدواج آنها با افراد بلند قد اکنون برخی از آنها دارای فرزندانی با قد طبیعی شده اند. با این حال بیش از نیمی از اهالی این روستای 700 نفره هنوز هم کوتاه هستند. اگر به این روستا وارد شوید از دیدن خانه ها شگفت زده خواهید شد. خانه هایی که یک مرد بالغ شاید نتواند وارد آنها شود و حتی بچه های کوچک هم به سختی بتوانند از درهای نیم متری خانه ها وارد آنها شوند.

البته بهتر بود که این روستا به نام روستای هابیت ها معروف می شد چون اندازه خانه ها من را به یاد روستای شایر و هابیت ها می اندازد. در نهایت نتیجه میگیریم مقوله کوتوله ها و آدم کوچولوها تقریبا در تمام دنیا وجود دارد.

جمع بندی

مردم زیادی هستند که برای لذت بردن از نادیده های این جهان پر رمز و راز به سمت داستان ها و افسانه ها می روند و همواره به دنبال ماجراجویی برای یافتن چیزهای شگفت انگیز و نادر هستند. یکی از این چیزها موجودات فوق کوچک به نام آدم کوچولوها هستند که در این مطلب تا حد ممکن درباره آنان توضیح دادیم. همانطور که گفتیم آدم کوچولوها تا الان به صورت یک افسانه یا راز باقی مانده اند. چرا که با وجود مشاهدات انسان های زیادی در سراسر جهان هنوز کسی نتوانسته است سند معتبری درباره این موجودات ارائه دهد.

ویژگی های فیزیکی و رفتاری آنان به دنیای جنیان بسیار نزدیک است. همچنین رفتارهای خوب و بد انسانی و شیطانی آنان هم خیلی ها را به غیر اورگانیک بودن آنان مشکوک می کند اما مشاهدات و گزارشات در سرتاسر جهان چیز دیگری را به ما می گوید. یعنی حضور احتمالی آدم کوچولوها در دنیای انسان ها.

راستش را بخواهید من هم در این باره نمی توانم نظر قاطعانه ای بدهم. شاید هم علت جالب بودن آدم کوچولوها همین اثبات نشدن وجود آنان باشد که فقط در سینما و تلویزیون سرنخ هایی از آنان داده می شود. به هر روی موضوع این موجودات خیالی یا واقعی برای بسیاری یک فانتزی جذاب است و من هم به همین دلیل درباره این موجودات تصمیم به نوشتن کردم. اگر شما هم در این باره ایده یا نظری دارید با ما در نظرات در میان بگذارید. سپاس از همراهی شما با دیجیالیک.