مقایسه همه جانبه بازی های Ghost of Tsushima و Rise of The Ronin (شباهت و تفاوت)

مگر می شود زمانی که صحبت از بازی های سامورایی محور شود به یاد روح تسوشیما و ظهور رونین نیفتیم؟ بازی هایی مبارزه ای که متمرکز بر تاریخ ژاپن می باشند و با قهرمانان سامورایی توانسته اند نام خود را در دل بازی های ویدیویی با اقتدار ثبت کنند. اما کدامیک از این بازی ها به صورت کلی بهتر عمل کرده است؟ در این مطلب از دیجیالیک قصد داریم به مقایسه همه جانبه بازی های Ghost of Tsushima و Rise of The Ronin (شباهت و تفاوت) بپردازیم.

به عنوان یک بازیکن در سال 2020 از شبح تسوشیما حیرت زده شدم و از تجربه کلی بازی لذت زیادی بردم. خیلی دوست داشتم یا نسخه بعدی این اثر ساخته شود یا حداقل یک بازی متمرکز بر دنیای سامورایی های ژاپنی که موضوع مورد علاقه من است منتشر شود. خوشبختانه با اینکه نسخه جدید Ghost of Tsushima ساخته نشد اما خبر انتشار یک عنوان جدید در سال 2024 به نام Rise of The Ronin همه علاقه مندان بازی های سامورایی را سورپرایز کرد.

مهمتر از همه این بود که استدیو سازنده ژاپنی این بازی “تیم نینجا” است که دارای رزومه ای درخشان در زمینه عناوین سامورایی است. بازی هایی بزرگ و زیبا همچون Nioh و Ninja Gaiden از درخشان ترین آثار تیم نینجا هستند. اما آیا جدیدترین عنوان ساخته شده این استدیو که چهار سال بعد از GoT به انتشار رسیده است، توانست همچون روح تسوشیما مخاطبینش را راضی نگه دارد و نسخه ای کامل تر و زیباتر از آن بازی باشد؟

در همین ابتدا بهتر است بگویم که شرکت سازنده Rise of The Ronin به هیچ وجه به طور کامل، کپی جاهلانه ای از Ghost of Tsushima نکرده است و فقط از عناوین گذشته خود وام گرفته است. البته می تواند تا حدودی هم از شبح تسوشیما یا اساسینز کرید و Sekiro فقط الهام گرفته باشد که این یک مسئله طبیعی در کل دنیای بازی های ویدیویی است.

آیا جهان باز بودن یا اسب سواری در RoR دلیلی بر تقلید کردن این بازی از ساخته شرکت “ساکر پانچ” است؟ من اینطور فکر نمی کنم. چرا که قبل از آن بازی های زیادی مثل ویچر یا هورایزن و و غیره به این صورت بوده اند و به طور مشخص، بازی های جهان باز، مسیرشان به این سمت رفته است. می خواهم این را بگویم که نمی توان گفت این بازی یک کپی از عنوان «گاست آو تسوشیما» است.

مقایسه همه جانبه بازی های Ghost of Tsushima و Rise of The Ronin (شباهت و تفاوت)

تیم نینجا هرگز در ساخت بازی های داستان محور خوب عمل نکرده است اما در عنوان «رایز آو د رونین» با اینکه تلاش ناامید کننده ای برای عوض کردن این مسیر داشته است اما می توان گفت خیلی بهتر عمل کرده است. این بازی نسبت به آثار گذشته اش از داستانی بهتر برخوردار است. اما با اینکه تاکید بسیاری بر روی داستان محور بودن اثر جدیدش داشته اما نتیجه، بسیار مفتضحانه و ناامید کننده است. حتی نسبت به بازی های هم نسلش هم خوب عمل نکرده است چه برسد به GoT که از یک داستان فراگیر و همه جانبه زیبا برخوردار است.

شاید اگر قبل از بازی گاست آو تسوشیما بازی رایز آو د رونین را تجربه کرده باشید نبردهای آن را بسیار طبیعی و جذاب بدانید. اما باید GoT را بازی کنید تا متوجه یک بازی واقعی و اصیل به سبک و معیارهای سامورایی همانند فیلم های ژاپنی بشوید. یک بازی که پرداخت دقیقی از شخصیت های بازی دارد و خط داستانی بسیار زیبای آن باعث شده که ما آن را به جرئت به عنوان برترین بازی سامورایی محور ساخته شده بدانیم.

تجربه فوق العاده سینمایی GoT یک حقیقت انکار ناپذیر است. با این حال در RoR نبردهای پر زرق و برقِ بیشتری را خواهید دید و تنوع پیشروی بالاتری را تجربه خواهید کرد. همچنین با اینکه نقشه تسوشیما پهناورتر است اما تراکم بیشتری را در نقشه ظهور رونین مشاهده خواهید کرد. سلاح های بیشتر و موضع گیری های جذاب تر، از مهم ترین ویژگی های برتر رایز آو د رونین هستند. ضمن اینکه کاراکترهای جذاب تری هم نسبت به گاست آو تسوشیما دارد. مخصوصا برای کسانی که حضور هر دو شخصیت اصلیِ مونث و مذکر را در بازی مهم می دانند.

شباهت بازی Ghost of Tsushima و Rise of The Ronin

شباهت بازی شبح تسوشیما و ظهور رونین را می توان یک تشابه ظاهری و سطحی دانست. یعنی ظاهر هر دو بازی تقریبا هم ساختار و درون آنها کاملا متفاوت است. این عناوین جهان باز آسیای شرقی هر دو ویژگی های نقش آفرینی زیادی را با خود حمل می کنند و از زاویه دوربین سوم شخص روایت می شوند. قهرمان هر دو بازی از ریشه سامورایی برخواسته است.

با اینکه داستان هر دو عنوان، دو مسیر کاملا متفاوت را در پیش می گیرند اما عناصر مشترک مثل لوازم جنگیدن سامورایی های ژاپنی همچون شمشیر، نیزه و کمان کاملا مشهود است. همچنین هر دو بازی به تاریخ کشور ژاپن اشاره می کنند و شما باید در نقش یک قهرمانِ مثبت و آزادی خواه تلاش کنید. هر دو بازی دارای دنیایی نسبتاً خشن هستند که با رنگ خون و شمشیر در هم آمیخته اند.

در هر دو عنوان با وجود تعدد سلاح ها، شمشیر حرف اول را می زند. حملات ناگهانی هر دو شخصیت بسیار سریع صورت می گیرند، مخصوصا زمانی که در بین چندین دشمن قرار داشته باشند. آنجاست که همچون یک روح در کمترین زمان ممکن، دشمنان را از دم تیغ می گذرانند. موارد مذکور تقریبا مهمترین شباهت های این دو بازی هستند و تفاوت ها بیشترین محتوای قابل مقایسه آثار را شامل می شوند.

مقایسه و تفاوت بازی های شبح تسوشیما و ظهور رونین

تفاوت سامورایی و رونین با یکدیگر

نباید از این مسئله مهم غافل بود که در نام و شکل کلی، یک سامورایی با رونین هدف و عملکرد متفاوتی داشته اند. رونین ها در زمان هرج و مرج یا ظلم و ستم نمود یافته اند و بیشتر، هدف آنها برای بقاست است. رونین ها از لحاظ اجتماعی در خطر مرگ هستند و باید مراقب جان خود باشند. آنها سایه های سامورایی می باشند و بدون داشتن استاد، سرگردان و به نوعی می توان گفت آواره هستند. یک رونین برای دوری از خطر به قتل رسیدن باید مدام تغییر مکان دهد.

اما سامورایی ها بخش بزرگی از تاریخ و تمدن ژاپن هستند که در زمان های ثابت حضور داشته اند و می توان گفت که برخی از آنان از روحیه جوانمردانه تری همانند شوالیه ها و نجیب زادگان نسبت به رونین ها برخوردار بوده اند. سامورایی ها به دیگران کمک می کرده اند و اگر شرایط برای آنها به گونه ای بود که شرافتشان لکه دار میشد، احتمال این وجود داشت که جانشان را دیگر بی ارزش بدانند و بدون کوچکترین ترسی از مرگ، خود را در وحشتناک ترین شرایط قرار دهند و حتی خودشان را از بین ببرند.

شخصیت اصلی بازی ظهور رونین که به انتخاب بازیکن، می تواند یکی از دوقلوهای بلید باشد، در واقع همانند یک قاتل پنهان است. اما نحوه جنگیدن او نشان دهنده هنر و تبهرش در سطوح بالای سامورایی است. با اینکه قهرمان شبح تسوشیما به نام “جین ساکای” یک سامورایی نه چندان سطح بالا است و در طی بازی مهارت بیشتری پیدا می کند اما رونین یک ابر سامورایی است که شباهت بسیار زیادی به استادان سامورایی و نینجاهای ماهر دارد. با این حال یک سامورایی می تواند به رونین تبدیل شود.

در مرتبه بالا سامورایی برای شرافتش خودکشی کرده یا به یک جنگجوی سرکش و بدون استاد یعنی رونین تبدیل می شود. این در حالی است که جین ساکای در تسوشیما بعد از تبدیل شدنش از یک انسان معمولی یا بهتر است بگوییم ساموراییِ شکست خورده به شبح حرفه ای، شما را همراه خود نگه می دارد و انرژی بیشتری را به شما تزریق می کند. یعنی بازی به صورت پلکانی با کسب تجربه بیشترِ جین، جذاب و جذاب تر می شود.

مقایسه فنی هر دو بازی

1. مقایسه داستان

یکی از تفاوت های این دو بازی، جریان داستان در دو برهه تاریخی با فاصله بسیار زیاد است. گاست آو تسوشیما در سال 1274 جریان دارد و مبارزات آن در بیشترین حالت ممکن در استفاده از شمشیر و کمان خلاصه شده است. این در حالی است که رایز آو د رونین شما را به سالهای نزدیک تری از عصر حاضر هدایت می کند یعنی قرن 19 و حوالی سال 1800 میلادی و نبردهای آن ضمن استفاده از شمشیر و کمان، دارای شعله افکن و حتی تفنگ های کوتاه برد است.

تاثیرات فاصله تاریخی بین دو عنوان، فراتر از سلاح و ابزار پیشرفته است و می توان گفت در اصل، معطوف به لوکیشن هاست. یعنی تفاوت بین ژاپن قدیم و ژاپن مدرن تر که باعث می شود تجربه ای که از شبح تسوشیما داشته اید اینبار در ظهور رونین، کاملا متفاوت با آن باشد.

ژاپن قرن سیزدهمی که در شبح تسوشیما به تصویر کشیده شده است هرگز به این صورت وجود نداشته است و بیشتر شخصیت ها و قسمت های داستان حاصل تخیل نویسنده است. با این حال به دلیل واقعی بودن حمله مغول در سال 1274 می توان تصور کرد که چنین اتفاقی هم در زمان حمله صورت گرفته باشد. ماجراجویی در جزیره تسوشیما و استفاده از عناصر و ابزارهای کاملا مشابه دنیای سامورایی های ژاپنی باعث می شود به واقعی بودن ماجرای تاریخی دل ببندیم.

انصافا ابتدای بازی در هر دو عنوان بسیار جذاب و درگیر کننده شروع می شود و در این مورد می توان گفت هر دو بازی شروع طوفانی دارند. اما سوال اینجاست که کدامیک می توانند تا پایان، مخاطب را همچنان درگیر نگه دارند. البته این یک مسئله ترجیهی است و هر مخاطبی گونه ای از روایت را می پسندد. اما به نظر من ظهور رونین، هم شروع هیجانی تر و هم انیمیشن های جذاب تری دارد. اما از لحاظ داستان سرایی در برابر شبح تسوشیما مثل زمین و آسمان هستند و ظهور رونین، حرفی برای گفتن در این زمینه ندارد.

با اینکه RoR داستان کلیشه ای و خیلی پیچیده ای ندارد اما سرگرم کننده است. داستان این بازی در ابتدا هیجانی آغاز می شود و بازیکن را جذب خواهد کرد. اما هر چه در بازی پیشروی می کنیم داستان ضعیف تر و بازی بدتر می شود. می توان افت بازی به واسطه داستان را بعد از کمی پیشروی به طور محسوس حس کرد.

با اینکه تیم نینجا در ساخت بازی های اقتباسی از تاریخ ژاپن مهارت ویژه ای دارد اما اینبار داستان بازی، ضعف اصلی و غیر قابل انکارِ بازی ظهور رونین است. در حقیقت جدیدترین ساخته تیم نینجا انتظار شما را برآورده نخواهد کرد و نمی توانید ساعت های زیادی با آن سرگرم شوید.

اما برعکس این مسئله، شرکت سازنده در بازی شبح تسوشیما نه تنها یک شروع بسیار زیبا و هیجانی را رقم زده است، بلکه پس از آن و تا انتهای بازی از داستان پرجزئیات، احساسی و معنی دار آن نهایت لذت را می بریم. کل داستان Ghost of Tsushima در 3 پرده مختلف روایت می شود. چهار چوب کلی جزئیات کامل روایت می شود و در انتها طوری به نتیجه می رسد که مخاطب به زمانی که بر روی آن گذاشته است افتخار خواهد کرد و احتمال تجربه چندین باره بازی با جین ساکای بسیار زیاد خواهد بود.

پرداختن به شخصیت جین ساکای در GoT عالی صورت گرفته است. او یک کاراکتر باورپذیر و ملموس است. جین نه ابر قهرمان است و نه از قدرت خیلی اعجاب انگیزی برخوردار است و شاید یکی از دلایل مهمِ همراه شدن و همزادپنداری مخاطب با او همین ویژگی ساده بودن او باشد. چرا که جدای از شخصیت غیر پیچیده جین این بازی درست مثل فیلم های ژاپنی دهه های گذشته است.

در طرف مقابل ظهور رونین دارای شخصیت هایی است که تا آخر بازی نمی توانید از رمز و راز زندگی آنها سر در بیاورید و همیشه مثل یک معمای حل نشده باقی می مانند. البته این مسئله درباره دوقلوهای بلید خیلی صدق نمی کند. اما سایر شخصیت ها شخصیت پردازی ضعیفی دارند.

مخاطب باید برای انجام ماموریت ها درگیر سناریوی فوق العاده جذاب بازی گاست آو تسوشیما شود و این نشان می دهد که ساکر پانچ، زمان زیادی را برای رضایت مخاطب از دنیای تسوشیما با قلقلک دادن حس کنجکاوی بازیکن برای پیشروی تا آخر داستان صرف کرده است. در حالیکه تیم نینجا بیشتر تمرکز خود را بر روی تنوع نبردها و پر کردن اِلمان های ابزاری کرده است. بنابراین به نظر من شبح تسوشیما دارای داستانی گسترده، زیبا و عمیق تر است.

2. مقایسه محیط و نقشه

محتویات و فعالیت های دنیای تسوشیما بسیار متنوع است. از ماموریت های مختلف و متنوع آن که بگذریم، گشت و گذار در جای جای محیط آن مثل تعقیب روباه ها و پرندگان خاص و یافتن عبادت گاه های مخفی یا رفتن به زیست بوم های متنوع به شکلی قابل ستایش در بازی نهادینه شده است. فضای زیبا و موزیک ژاپنیِ تاثیر گذار، باعث احساس حضور و گشت و گذار در محیط های جادویی شده است.

یک تفاوت محسوس این دو بازی حضور در دو برهه تاریخی متفاوت است که بالطبع باعث متفاوت بودن خطوط داستانی در هر دو عنوان می شود. محیط GoT کاملا قدیمی است و هیچ نشانی از شهرسازی در آن دیده نمی شود و فقط اشاراتی به قلعه و کمپ های دشمنان دارد که برای رسیدن به هر کدام گاهی مسیرهای طولانی را باید طی کنید. اما RoR دارای محیطی مدرن تر و دارای معماری شهرسازی در تاریخ معاصر ژاپن است که پایگاه های دشمن در آن بیشتر است و برخلاف عنوان رقیب، در طول کل بازی، احساس خستگی یا تکراری بودن نبردها نمی کنید.

نقشه در هر دو بازی، بزرگ و قابل تحسین است. نقشه تسوشیما از سه بخش متفاوت تشکیل شده است که با پیشرفت در بازی دسترسی به هر سه بخش نقشه برایتان امکان پذیر خواهد بود. ماجراجویی در محیط های مختلفِ نقشه تسوشیما به گونه ای است که سیستم بازی فقط کمک ناچیزی به شما خواهد کرد و خودتان باید با تکیه بر قدرت مشاهده، به کاوش و رمزگشایی مسائل مختلف بپردازید. اما برخلاف آن، در کاوش های ظهور رونین، کمک ها و نشانه های زیادی برای پیدا کردن و ارتباط دادن مسائل مختلف به یکدیگر وجود دارد.

اینگونه بگویم که با اینکه برتری در تعدد مکان های درون نقشه و ماموریت ها با ظهور رونین است اما کمبود مکان های بصری و شباهت زیاد لوکیشن ها باعث تکراری شدن پیشروی در این بازی می شود. یعنی مخاطب از دیدن محیط های مشابه در آن خسته خواهد شد. در حالیکه شبح تسوشیما با مکان های کمتر و کم بودن تعداد نمادها، در عوض طوری طراحی شده است که همواره چشم اندازهای متعدد، حال بازیکن را جا می آورد و تمام نقاط روی نقشه به شکلی معنی دار و ارزشمند طراحی شده اند.

3. مقایسه گیم پلی

من فکر می کنم بهتر بود که نام این دو بازی جا به جا شود. راستش را بخواهید قاتل حرفه ای رونین، دارای مکانیک هایی است که حس پیشروی به مانند یک روح را به صورت واقعی تر نشان می دهد. در حالیکه که قهرمان تسوشیما همچون یک سامورایی واقعی و به دور از اغراق به حرکت و نبردهای خونین می پردازد. با این حال نمی توان گیم پلی طبیعی تر و خلاقانه تر گاست آو تسوشیما را نسبت به رایز آو د رونین انکار کرد.

تجربه منحصر به فرد نبردهای هر دو عنوان قابل تحسین است. اما GoT با ارائه گیم پلی زیبا و جذاب می تواند دید شما را نسبت به بازی مقابل کمی منفی کند. در حقیقت مثل اینکه اینطور که شواهد نشان می دهد قرار بوده است ظهور رونین، یک نسخه آپدیت شده از شبح تسوشیما باشد. اما در این باره موفق عمل نکرده است و مانند این است که تیم سازنده، زمان زیادی را بر روی طراحی نبردها و پیشروی ها در حد بازی بزرگ گاست آو تسوشیما نکرده اند.

گیم پلی GoT باعث همزاد پنداری شما با شخصیت اصلی آن می شود. چرا که گیم پلی واقعی و ابزارهای ساده تری در آن دیده می شود. اما از آنجا که داستان RoR در اواخر سال 1800 میلادی در جریان است می توان از سلاح های جدیدتر و ابزار پیشرفته تری بهره برد. با وجود اینکه زره جدید یا انوع جابجایی های هوایی توسط دوقلوهای بلید تا حدودی باعث فاصله گرفتن دید کلی بیننده از واقعیت می شود. اما می توان گفت که هر دو عنوان، برداشت های متفاوت و خاص خود را از مبارزین ژاپنی دارند.

بازیکنانی که هر دو بازی را تجربه و مخصوصا اگر به پایان رسانده باشند بر آنان پوشیده نیست که گیم پلی بازی Rise of The Ronin یک سر و گردن دشواری های بیشتری به نسبت گاست دارد. مخصوصا اگر هر دو را بر روی تنظیمات دشواری بالا قرار دهید، می بینید که در RoR گزینه های خیلی کمی جهت شفا به شما داده خواهد شد و در چنین حالتی اوج تفاوت سختی دو بازی به طور کامل نمایان خواهد شد.

گیم پلی بازی GoT به یک سیستم مبارزاتی جذاب و البته کاوش در محیط خلاصه می شود که دارای زیرمجموعه های ماجراجویی و اکشن نفس گیر است. یکی از مهمترین جذابیت های هر دو بازی، شیوه پیشروی با مخفی کاری است که در بازی ظهور رونین خیلی بهتر صورت گرفته است. متاسفانه علیرغم اینکه شبح تسوشیما در همه بخش ها فوق العاده عمل کرده است، اما در بخش مخفی کاری، آن طور که شایسته این عنوانِ کم نقص است دقت به عمل نیامده است و می توان خطاهایی را در این بخش مشاهده کرد.

زمانی که با جین ساکای، بی سر و صدا پیشروی می کنید، هوش مصنوعی ضعیفِ دشمنان، باعث به وجود آمدن مشکلات رفتاری عجیبی از آنان می شود. مثلا زمانی که در بوته ها استتار می کنید در حالی که پیدا هستید، دشمن متوجه شما نمی شود و حتی برعکس این مسئله هم بارها اتفاق می افتد. البته با این وجود نمی توان نمره پایینی هم به مخفی کاری در این بازی داد. فقط در این بخش جزئیات مخفی کاری به اندازه نبردها دقیق نیست. با این وجود، این نقص کوچک در حالت کلی بر روی تجربه کلی گیمر تاثیری ندارد. اما باورپذیری بازی شبح تسوشیما را کمی زیر سوال می برد.

اگر به شیوه جنگیدن آنها دقت کنید سامورایی کاملا متکی به شمشیر است و معمولا از زمین فاصله نمی گیرد. اما رونین نبردی مدرن تر دارد. هم از حرکات و پرش های بلند رزمی استفاده می کند و هم از شمشیر استفاده می کند.

اگر نتوانیم بگوییم نبردهای رونین از سامورایی بهتر طراحی شده است اما با قاطعیت می توان گفت هر چقدر که بازی ظهور رونین در بخش های دیگر کم گذاشته است در شیوه جنگیدن تماشایی ظاهر شده است و این چیزی است که همیشه تیم نینجا در آن عالی عمل کرده است. البته به واسطه تجربه بازی های Nioh و Woo Long می توانستیم این مسئله را پیش بینی کنیم. سیستم جنگی بازی Rise of The Ronin پر از مکانیک های چالش برانگیز و عمیق و متنوع است. برای شرایط جنگی مختلف سلاح های ویژه ای قرار داده شده است که می توانید از همه آنها استفاده کنید.

در شبح تسوشیما فارغ از دوئل های بسیار تماشایی، باید بین شکل های مختلف جنگیدن در شرایط سخت مدام سوییچ کنید. چرا که هر دشمنی با شیوه ای خاص از شمشیرزنی کشته می شود و زمانی که چندین دشمن در اطراف شما قرار می گیرند جاییست که حسابی مهارت شمشیرزنی شما به چالش کشیده می شود. همچنین مبارزه با باس های ظاهری بازی کار شما را بسیار سخت می کند.

بخش دیگری که باید درباره زیبا و جذاب بودن آن منصف باشیم تنوع پیشروی با رونین است که در این باره نسبت به سامورایی هم متنوع تر طراحی شده است. شما در RoR با داشتن یک قلاب کششی سریع می توانید از بالای مکان های مختلف و سازه های مرتفع به سرعت بالا بروید. این ویژگی مخصوصا در محیط شهر، بیشتر از جاهای دیگر لذت بخش خواهد بود.

بالا رفتن از ساختمان ها و جا به جا شدن در بین بلندترین قسمت های شهر تجربه جذابی است. حتی پس از گذشت چندین ساعت از بازی می توانید به وسیله ای پرنده به نام «اویکولا» دسترسی پیدا کنید و با پرواز بر فراز برخی از مکان ها سرعت پیشرویتان را چندین برابر کنید.

به طور کلی در بازی شبح تسوشیما مکانیک های بازی مثل دویدن، تاخت و تاز با اسب، نوع شمشیر به دست گرفتن و جنگیدن به طور کلی در اکثر موارد طبیعی تر و سینمایی تر است. در حالیکه ظهور رونین فقط در بخش های کمی از گیم پلی مثل مخفی کاری یا تنوع مبارزات بهتر عمل کرده است. پس در این بخش هم برتری در گیم پلی به طور کلی با شبح تسوشیما می باشد.

4. مقایسه گرافیک

در این باره به راحتی می توان نظر داد چون همه چیز مشخص است. کاملا مشخص است که Ghost of Tsushima گرافیک و تصاویر بصری پر جزئیات و برتری دارد. با وجود اینکه Rise of The Ronin یک بازی نسل جدید است اما همه عناصر گرافیکی مثل شخصیت ها و جزئیات بصریِ محیط، تیز و صاف هستند و گرافیک به هیچ عنوان نسبت به بازی مقابل که چهار سال قدیمی تر است، چشمگیر نیست.

درست مانند این است که یک نرم افزار بهبود اضلاع در بازی RoR از کار افتاده است. در حالیکه در GoT شاهد یک گرافیک روان و غیر مسطح هستیم که در آن جزئیات گرافیکی خیره کننده است. با این حال در هر دو بازی افت فریم و مشکل دیر لود شدن بافت ها در برخی مواقع مشهود است، اما آزار دهنده نیست.

علفزارها و رودها در بازی شبح تسوشیما بسیار واقع گرایانه طراحی شده اند و تکسچرها مخصوصا در غروب خورشید بیشتر از بازی مقابل خودنمایی می کنند. عناصر گرافیکی دارای بافت های قدرتمندتری هستند و در مجموع صحنه ها بسیار سینمایی و روان ساخته شده اند. با این حال نمی توان به غیر از خشک بودن طراحی ترسیم عناصر و شخصیت ها، ایراد جدی تری از ظهور رونین گرفت. در نهایت نتیجه این بخش هم به نفع شبح تسوشیما رقم می خورد.

5. مقایسه محتوای کلی

محتوایی که رونین ارائه می دهد نمی تواند بازیکن را درگیر خود کند یا حداقل او را کنجکاو کند تا بخواهد ادامه داستان را بفهمد. همچنین نوآوری خاصی در طول بازی دیده نمی شود. مثلا کاوش در محیط، خنثی سازی اردوگاه های دشمنان یا دعا در معابد برای دریافت امتیاز یا افزایش مهارت یک محتوای تکراری است. البته این مورد برای اکثر عناوین جهان باز دیده می شود.

با این حال بازی های جهان باز دیگر با وجود تکراری بودن و داشتن چنین اتفاقاتی همواره این ایراد را با بالا بردن سطح کیفی داستان، جبران می کنند. کاری که سازندگان ظهور رونین در آن هم ناامید کننده عمل کرده اند. شاید بتوان یکی از دلایل ضعف کلی محیطی Rise of The Ronin را این دانست که این اولین بازی جهان باز ساخته شده توسط تیم نینجا است و تجربه لازم در چنین بازی هایی را به طور کامل نداشته است.

با اینکه یکی دو تلاش دیالوگی جهت پر کردن گودال های پر نقص ظهور رونین صورت گرفته است اما مخاطب اگر هم بازی را ادامه دهد به نظر من فقط برای پر کردن نقشه و شاید احتمال اوج گرفتن منطق بازی در حد Ghost of Tsushima این کار را انجام می دهد. در کل سازندگان RoR تلاش محدودی برای اهمیت پیدا کردن داستان بازی برای مخاطب کرده اند. بنابراین بازیکن احتمالا پس از کامل کردن بازی از زمانی که برای آن گذاشته است ابراز پشیمانی خواهد کرد.

جدول مقایسه کلی بازی شبح تسوشیما و ظهور رونین

مقایسه	Ghost of Tsushima	Rise of The Ronin
داستان سرایی برتر	1
گیم پلی برتر	1
محیط و اتمسفر برتر	1
گرافیک برتر	1
برتری در جزئیات بصری انیمیشن ها		1
شیوه جنگیدن برتر	1
تنوع جنگیدن و برتر بودن مبارزات		1
مخفی کاری برتر		1
برتری در تنوع پیشروی در بازی		1
برتری در تعدد سلاح ها		1
برتری در تعادل عملکرد بخش های مختلف	1
صدا پیشگی برتر	1
موسیقی متن برتر	1
گستردگی جهان باز	1
تراکم نقشه و تعداد بیشتر ماموریت		1
امتیاز کلی	9	6

جمع بندی

باید بگویم که شاید این دو بازی خیلی از دید کلی به هم نزدیک نباشند اما شباهت ساختاری و سطحی این دو بازی باعث تشویق من در نوشتن این مطلب شد و تا حد ممکن اعتدال و انصاف را در مقایسه هر دو عنوان رعایت کردم. با این وجود کفه ترازوی مقایسه، برای بازی شبح تسوشیما سنگینی بیشتری کرد و پایین تر رفت.

شبح تسوشیما دارای دنیایی گسترده تر است. حتی با اینکه این بازی 4 سال قدیمی تر از RoR است با این وجود گرافیک بهتر و جزئیات بصری بیشتر و جذاب تری دارد. موسیقی و داستان، قدرتمندتر است. با اینکه در دنیای رونین ها در کل کارهای بیشتری برای انجام دارید اما در شبح تسوشیما با وجود کمتر بودن ماموریت ها همه چیز معنی دار، جذاب و همانند یک فیلم سینمایی است. قدم زدن در علفزارها و دویدن در جنگل های بامبو در GoT شگفت انگیز است.

شبح تسوشیما با داشتن برتریِ قطعی در مهمترین بخش های فنی بازی در برابر ظهور رونین پیروز می شود. GoT با داستان سرایی زیباتر و تاثیر گذارتر شما را در دیالوگ های احساسی و لوکیشن های عمیق خود غوطه ور می کند. این در حالی است که RoR بیشترین ضعف را در بخش داستانی دارد و هرگز نمی تواند مخاطب را کنجکاو یا راغب به ادامه دادن مسیر کند.

ظهور رونین جزئیات محتوایی زیادی مثل ماموریت ها، ابزار و اِلمان های بسیار زیادی دارد و پاداش های امتیازی متنوعی می دهد. اما سیستم درگیری و نبردهای شبح تسوشیما در اوج سادگی شدیدا مرگ آور است و نتایج معقولانه تری را ارائه می دهد. شما با تجربه این بازی، احساس واقعی یک سامورایی شکست خورده سرگردان را خواهید داشت در حالیکه کمتر پیش می آید که درکی از شناخت جزئیات رفتاری رونین خانه به دوش در بازی مقابل پیدا کنید. پس می توان گفت شبح تسوشیما پرداخت کامل تری در رابطه با شخصیت ها داشته است.

در مجموع اگر در بازی ظهور رونین به دنبال یک ایده، یک نقطه اوج متفاوت و حتی یک ویژگی منحصر به فرد به نسبت سایر بازی های هم رده اش می گردید، بهتر است وقت خود را هدر ندهید، چون چیز جدیدی ارائه نمی دهد. در نهایت اگر فکر می کنید در این مقایسه به یکی از عناوین، کم لطفی کرده ایم حتما دیدگاهتان را برایمان ارسال کنید. از اینکه با دیجیالیک با موضوع مقایسه همه جانبه بازی های Ghost of Tsushima و Rise of The Ronin (شباهت و تفاوت) همراهمان بودید سپاسگذاریم.

---

مقالات مرتبط:

داستان کامل بازی Stalker سه گانه ای از حوادث پشت پرده اعماق چرنوبیل