بررسی بازی Nobody Wants to Die داستان معمای قتل در کلان شهری مدرن

برای علاقه مندان به عناوین ادونچر یک بازی پرماجرا و علمی تخیلی با اِلمان های سایبرپانکی، می تواند بسیار جذاب باشد. بازیِ “هیچکس نمی خواهد بمیرد” با ویژگی های سینماتیک و داستانی پیچیده می تواند ساعت ها شما را محو تماشای خود کند. قرار است که با راز پیچیده ی جنایی در دنیایی پیشرفته و البته پرخطر روبرو شوید. با بررسی بازی Nobody Wants to Die داستان معمای قتل در کلان شهری مدرن با دیجیالیک همراه باشید.

همین چند ماه پیش بود که فیلم سینمایی Creator را تماشا کردم و راستش این اثر آنقدر خوش ساخت و جذاب بود که علاقه ام به موضوعات هوش مصنوعی و دنیای حاصل از پیشرفت ربات های آینده چند برابر شد. البته نه فقط این فیلم، بلکه آثار زیبای دیگری از جمله بلید رانر هم در به وجود آمدن این علاقه سهیم بوده اند. به طور کلی در کلیت فیلم هایی که آینده بشر را نشان می دهند همیشه یک چیز مشخص است و آن چیز این است که پیشرفت علم علی رغم همه ی مزیت هایش می تواند موجبات شکل گیری خطرات غیر قابل پیش بینی را هم فراهم کند.

با علم بر این موضوع Critical Hit Games هم مثل برخی از سازندگان آثار علمی تخیلی موفق به ساخت یک عنوان دوست داشتنی و ارزشمند شده است. بازی Nobody Wants to Die از آن دسته آثاریست که برای دوستدارن گیم پلی های کوتاه مدت چند ساعته ساخته شده است. البته نمی توان به عنوان یک مینی گیم کوتاه به آن نگاه کرد. چرا که تجربه ی این بازی به حدود 6 تا 8 ساعت زمان نیاز دارد.

اما این ساعات می تواند برای علاقه مندان به بازی های طولانی مدت هم یک تجربه شیرین باشد. چون داستان در کنار تصاویر بصری پویا و خلاقانه، «هیچکس نمی خواهد بمیرد» را به یک عنوان ارزشمند تبدیل کرده است. اثری که به نوعی از سایبرپانک الهام گرفته است.

Nobody Wants to Die یک بازی نئو نوآر تعاملی است که از فیلم های کلاسیک در این سبک همچون «بلید رانر» و «آلترد کربن» در فضای بصری و سبک کلی بازی الهام گرفته است. تیم توسعه این بازی با هدف ایجاد یک فضای منحصر به فرد و پر از دو راهی های اخلاقی و پیچش های داستانی جذاب، مخاطب را به چالش می کشند.

این بازی یک دستاورد جاه طلبانه است و تمام تلاشش را می کند تا درخشان ظاهر شود. البته که همینطور است. با این حال با وجود قسمت های درخشان داستانی و فنی می تواند گرفتار ضعف هایی شود که دلیل آن چیزی جز حضور در این ژانر نیست. در قسمت مورد نظر، بیشتر به این موضوع خواهیم پرداخت.

گفتیم که دستاوردهای علم می تواند پیامدهای مثبت یا منفی داشته باشد. نامیرا شدن انسان، یکی از این دستاوردهاست که می تواند پیامدهای زیادی را با خود به همراه داشته باشد. پیامدهای حاصل از این تکنولوژی می تواند به گونه ای باشد که انسان ها را روبروی یکدیگر قرار دهد و فاجعه ای چه بسا بزرگ تر از جنگ های کشورها را به همراه داشته باشد.

بررسی بازی Nobody Wants to Die داستان معمای قتل در کلان شهری مدرن

داستان بازی Nobody Wants to Die

مثل بسیاری دیگر از فیلم های هالیوودی و بازی ها در Nobody Wants to Die اتفاقات در ایالات متحده می افتد. شهری که در آن بهره مندی از علم در سطوحی بالاتر از همیشه در جریان است. داستان بازی شما را به سال 2329 می برد. جایی که با وجود پیشرفت حداکثریِ علم باز هم انسان، نیازمند باقی مانده است. یعنی همچنان پول و فاصله طبقاتی بیداد می کند. اما اتفاقی که این فاصله را گسترش داده است همان تکنولوژی نامیرا شدن است که آرزوی دیرینه بشر بوده است.

در حالی که دیگر مرگ پایان زندگی انسان نیست اما آیا همه ی انسان ها می توانند به این آرزوی دیرینه برسند. از آنجایی که تمام خاطرات انسان با پایان عمر او می تواند از یک مغز به مغز جدید او منتقل شود نیاز است که پیش زمینه مالی هم برای این کار وجود داشته باشد. با این اوصاف هر کسی نمی تواند به این آرزو دست پیدا کند و این دلیلی برای گسترش فاصله طبقاتی بیش از پیش شده است.

همانطور که گفتیم انسان ها می توانند جاودانه شوند و آگاهی خود را در بین کالبدهای دیگر انتقال دهند. اما کدام انسان ها می توانند به این خواسته برسند؟ مسلماً در این مورد هم ثروتمندان، افراد والا مقام و انسان های فاسد در اولویت قرار دارند و بیشتر عمر می کنند. در حالیکه مردم فقیر و ضعیف در خیلی از موارد زودتر می میرند. در نتیجه این مسئله منجر به هرج و مرج بیشتر و مشکلات فرهنگی و اقتصادی در این جامعه شده است.

در حالیکه فاصله ی طبقاتی مشکلات زیادی را به وجود آورده است، قتل های مشکوکی در حال رخ دادن است. اینجاست که پای شما به عنوان “جیمز کارا” به دل این جریان باز می شود. او یک کارآگاه است که در صدد یافتن سرنخ هایی برای به دام انداختن قاتل سرکشی است که پشت این جریان قرار دارد و ظاهرا هدف این قاتل کشتن نخبگان شهر است. با چنین پیشفرضی داستانِ معمای قتل های زنجیره ای، شما را با اتفاقاتی فوق العاده هیجان انگیز روبرو می کند که البته فکرش را هم نمی کنید چه چیزی در انتظار شماست. همه چیز آنطور که به نظر می رسد نیست.

با توجه به اینکه داستان، محور اصلیِ این بازی است نمی خواهم وارد جزئیات آن شوم و سورپرایزهایی که برایتان تدارک دیده است را خراب کنم. اما لازم است بدانید که موضوعات متعددی در طول داستان بازی در هم تنیده شده اند. گره هایی که هر چه جلوتر می روید کورتر می شوند و در اواخر مدت زمانِ نسبتاً کوتاه بازی همانند یک پازل باید کنار هم چیده شوند. در واقع همه آنها با یکدیگر مرتبط هستند.

نکته قابل توجه در این پازل این است که تکه های آن به طور رضایت بخشی در کنار هم قرار گرفته اند تا با توجه به پایان های مختلفِ بازی، شما را برای درک بیشتر اتفاقات، به تجربه دوباره ی این بازی دعوت می کنند. بنابراین بازیکن راغب می شود که یکبار دیگر پا به دنیای پیچیده ی «هیچکس نمی خواهد بمیرد» بگذارد.

گیم پلی بازی Nobody Wants to Die

Nobody Wants to Die همانند عناوین مبتنی بر روایت از جمله بازی اخیراً منتشر شده ی Still Wakes The Deep یا حتی در پاره ای مواقع پیدا کردن سرنخ های مکس پینی، با یک ماجراجوییِ خطی پیش می رود. شما در قالب جیمز باید حرکت کنید و از منطقه ای به منطقه ی دیگر بروید. در طول این جابجایی ها با پیدا کردن عناصر و کشف سرنخ های قتل می توانید علت وقوع جنایات و شکل بوجود آمدن آن ها را بازسازی کنید.

عنصر کلیدی در تحقیقات، مچ بندی است که بر روی دست جیمز قرار گرفته است. این یک دستگاه بازسازی است که پس از جمع آوری اطلاعات کافی توسط جیمز و ثبت داده های مورد نظر قادر است صحنه وقوع جرم را در جلوی چشمان او بازسازی کند. صحنه ای که در زمان واقعی و با جزئیات کامل برای پیمایش و کشف حقیقت در دستان کارآگاه پرونده قرار دارد.

این ویژگی بازی از نظر من یک شاهکار فنی از تیم سازنده است. ورود و کاوش در صحنه قتل به شکل تصاویر مدرن، یک جریان متفاوت است که باعث تمایز این بازی از عناوین دیگر می شود. البته باید اعتراف کنم که این صحنه ها هرگز نمی توانند حس حضور واقعی در صحنه قتل را به بازیکن بدهند و او را درگیر کنند. در هر صورت وسیله ی کلیدی مورد استفاده ی جیمز یک گجت فوق العاده پیشرفته است.

جیمز به غیر از داشتن چنین دستگاهی به سایر ابزار پیشرفته هم مجهز است که این باعث می شود خاطرات ماموریت های آقای باند در 007 با داشتن وسایل هوشمند فراتر از زمان خود، برای من زنده شود. از این ابزارها می توان به دستگاه اشعه ایکس اشاره کرد که در پیدا کردن پاسخ، درون دیوارها یا بدن دیگران به او کمک می کند. ابزاری که به ندرت می توان متوجه کاربردی به غیر از پیدا کردن کابل های برق و منابع تغذیه از آن شد.

چنین ابزارهایی در روند بازی کم تر از حد معمول مورد استفاده قرار می گیرند. مثل لامپ ماوراء بنفشی که برای تشخیص شواهد از آن استفاده می شود اما به ندرت کاربردی به جز پیدا کردن لکه های خون را از آن شاهد خواهید بود. با این حال نمی توان تاثیر این ابزار در پیدا کردن شواهد وقوع جنایت را انکار کرد.

این ها ایده های جالبی هستند اما این همان جایی است که می توان به بازی Nobody Wants to Die یک ایراد نه چندان قوی وارد کرد. بهره بردن از این ایده های مکانیکی برای یک بازی داستان محور 6 تا 8 ساعته کم به نظر می رسد. دستگاه بازسازی اگرچه واقعی نیست اما ایده متفاوت و ارزشمندیست. با این حال هر بار که ملزم به استفاده از آن می شوید حس تکراری شدن یک سناریو به شما دست خواهد داد. ضمن اینکه سایر لوازم دیگر هم باید برای کمک به حل پرونده آپشن های بیشتری را به نمایش می گذاشتند.

مکانیک تایم لاین این امکان را به شما می دهد که با تریگرهای قابل استفاده در چپ و راست، واقعیت را با سرعت به عقب و جلو ببرید. دیدن این منظره به همان اندازه که منفجر شدن مغز یک تاجر می تواند نگران کننده باشد از انفجار یک مکان یا ماشین می تواند هیجان انگیز به نظر برسد.

همانند الن ویک 2 شما یک تابلوی شواهد در اختیار دارید که برای به پیدا کردن پاسخ از طریق به هم مرتبط کردن سرنخ ها از آن استفاده خواهید کرد. جیمز تقریباً 3 بار در طول بازی از این تابلو استفاده خواهد کرد. لذا بعد از ظهور اسرار بر روی تابلو، شما باید شواهدی را که پیدا کرده اید رو کنید تا رازهای جدیدی را برای حل کردن پیدا کنید. با ایجاد این پیوندها به انتهای خط فکری جیمز که رسیدید مسئله را خلاصه کنید و به پیشروی باانگیزه ی بیشتر ادامه دهید.

خب این ویژگی خیلی منحصر به فردی نیست و همانطور که پیش تر گفتم یک سال قبل از این بازی در عنوان الن ویک 2 با آن آشنا شدیم. با این حال دیالوگ های بین جیمز و سارا و تعامل آنها با یکدیگر این شواهد را بسیار جذاب می کند. در این بخش از طراحی بازی Nobody Wants to Die به گونه ای عمل شده است که واقعاً حس کارآگاه بودن به بازیکن دست خواهد داد. سازندگان در خلق به جود آمدن این احساس موفق عمل کرده اند.

غوطه وری در شهری پر زرق و برق و فوق مدرن از نگاه اول شخص حس حضور در این شهر را به یک شبه واقعیت بدل کرده است. تقریبا هیچ گیم پلی اکشن مستقیمی وجود ندارد. با این حال در برخی مواقع که از نظر فنی در حال ماموریت یا انجام وظیفه نیستید می توان مشاهده کرد که جیمز اسلحه خود را بیرون می آورد. این تصمیم که تیراندازی را انتخاب کنید یا نه به خودتان بستگی دارد و در واقع همین تصمیمات بسیار مهم خواهند بود. برای انتخاب در طول مکالمات می توانید از d-pad استفاده کنید.

تصمیمات درون بازی تا حد زیادی در اتفاقات یا سایر تصمیمات اوج بازی تاثیرگذار است. در نتیجه اگر به واسطه درک نکردن مفهوم انتخابی که می خواهید انجام دهید و تصمیمی که می خواهید بگیرید تصادفی و بی دقت عمل کنید ممکن است در انتها از پایان خوش بازی محروم شوید. پس تا جایی که امکان دارد سعیتان در این باشد که بازی را درک کنید.

با اینکه معماهای قتل ها پیچیدگی قابل قبولی دارند با این حال می توان گفت نیمه سطحی هستند. داستان خطیِ بازی در عین حال دارای خطوط چندگانه ی حاصل از تصمیم گیری های مختلف است. راه های زیادی برای پیشبرد داستان وجود دارد. دو خروجیِ پایانی را در انتها می توان مشاهده کرد که هر کدام از آنها حاصل تصمیم گیری های طول بازی هستند و هر دو پایانِ مذکور هم دو شکل متفاوت خواهند داشت. اواخر داستان بازی بیشترین سهم را در شکل گیری خروجی انتهای بازی دارد.

به عنوان مثال نحوه شکل گیری دوستی بین جیمز و سارا و اینکه دوستی آنها چگونه باشد به طرز صحبت کردن شما با او بستگی دارد. بنابراین دیالوگ ها و تصمیم گیری بر روی اینکه از چه تصمیماتی گذر کنید ساختاری را تشکیل می دهند که داستان های پایانی متفاوتی را شکل می دهند. در نتیجه تصمیم برای اجرای دوباره بازی یک تصمیم بدیهی است که گیمر باید اتخاذ کند.

گرافیک بازی Nobody Wants to Die

اینطور که مشخص است Critical Hit Games با استفاده از موتور آنریل انجین 5 آرمان بزرگی را در سر داشته و خواهید دید که در این اثر بصری با داستان زیبا به آرمان خود رسیده است. در حالی که خیلی از بازی های گرافیکی با شبیه سازی های سینمایی از این موتور بازی سازی استفاده می کنند این بازی هم آینده ی شهر نیویورک و موجودیت های آن را از دید بعد گرافیکی به بهترین شکل ممکن با واقع گرایی و جزئیات بصری برجسته کرده است.

در این بازی از امکانات گرافیکی قابل توجهی استفاده شده و یکی از این تکنولوژی های کلیدی Lumen است. که نور استاندارد پویا و بازتاب های واقع گرایانه ای را ارائه می دهد. با استفاده از این فناوری، عمق و غنای تصاویر به میزان زیادی بالا رفته و اتمسفر بازی را زنده تر و طبیعی تر می کند تا غوطه وری بیشتری را تجربه کنید. در حقیقت نور در این بازی یکی از کلیدی ترین المان های بصری است.

توسعه دهندگان بازی به جزئیات کوچکی همچون انعکاس نور بر روی عناصر مرطوب توجه ویژه ای نشان داده اند. همچنین سایر جزئیات مثل سایه ها و دود به هر چه واقع گرایانه تر و باورپذیرتر شدن بازی کمک کرده اند. جلوه های بصری پیشرفته ای که در برخی از قسمت ها برای نشان دادن اتساع زمان و تجزیه و تحلیل شواهد به کار گرفته شده اند باعث پویایی هر چه بیشتر تصاویر شده اند. محیط بازی با کوچه های تاریک و خیابان های پر از نورهای نئون باعث خلق مناظر چشم نوازی شده است که باعث تقویت فضای نئو نوآر آینده نگر شده است.

استفاده از یک سیستم پیچیده ی فیزیک که از آنریل انجین 5 قدرت می گیرد باعث بازسازی دقیق اشیاء و تعاملات حسی بیشترِ شما با عناصر محیطی می شود. ضمن اینکه استفاده از این موتور گرافیکی به توسعه دهندگان امکان بهینه سازی بیشتری را برای بازی بر روی پلتفرم های مختلف مثل رایانه های شخصی و کنسول های نسل آینده می دهد.

گیم پلی روان و نرخ فریم بالا جنبه های کلیدی هستند که به طور ویژه ای از DirectX 12 تغذیه می کنند. فناوری که به طور ویژه ای در تیراندازی های چند نفره و مکان های پر ازدحام اهمیت خود را نشان می دهد. همچنین این فناوری باعث شده است که بازی برای جدیدترین پردازنده ها و قدرتمندترین کارت های گرافیکی قدرت خاص گرافیکیِ خود را بروز دهد و از قابلیت های گرافیکی این اجزا به بهترین شکل ممکن بهره ببرد.

اگر بتوانید بازی را بر روی حداکثر تنظیمات گرافیکی تجربه کنید مشاهده خواهید کرد که تصاویر، بسیار واقعی و دارای بافت های قدرتمند و دقیقی هستند. در این حالت نور و انعکاس های پویا و زیبا به حداکثر خود می رسند. همچنین جلوه های ذرات مانند آتش و دود و انفجار چشمگیرتر از حالتِ تنظیمات معمولی می شوند. انیمیشن های روان شخصیت ها و عناصر محیطی باعث غوطه وری عمیق در بازی خواهند شد. در واقع بسته به میزان قدرت سخت افزار پلتفرم شما، این بازی قابلیت های گرافیکی خود را افزایش می دهد.

در صورتی که از رایانه شخصی استفاده می کنید و سیستم شما چنین قدرتی را ندارد باز هم این اطمینان را داشته باشید که با وجود کاهش وضوحِ بافت و ساده تر شدن حالت نور و سایه ها و جلوه ی ذرات، باز هم کیفیت بازی ایده آل و بالا خواهد ماند و تصاویر بصری در سطح بالایی را دریافت خواهید کرد. بنابراین دارندگان سیستم های قدیمی تر هم نباید از این بابت نگران باشند. در نهایت تجربه بازی در بالاترین حالت با کیفیت 4K و نرخ 30 فریم در ثانیه از جانب ما تست شده است.

موسیقی متن بازی Nobody Wants to Die

موسیقی متن فوق العاده شما را در دنیای بازی غرق خواهد کرد. یک موسیقی ارکستری با صدایی فراگیر و متشکل از سازهای ساکسیفون، ترومپت و برخی دیگر از عناصر موسیقایی که با تنظیمات زیبا و خاص خود باعث می شود در طول بازی به طور عمیقی در حین کاوش به فتنه های سیاسی این شهر پر هرج و مرج پی ببرید و هورمون آدرنالین را با شک و شبهه تلفیق کنید.

موسیقی متن این امکان را به شما خواهد داد که حس کاوش در یک شهر نوآر و یک تجربه سورئال داشته باشید. موزیک های استفاده شده در بازی را در عناوین کمتری شنیده اید. یک ارکستر باشکوه و پر از نت های پیانو و افکت های صوتی دلنشین که سبکی باشکوه را ارائه می دهند.

جمع بندی

این یک ارائه قوی است و کارگردانی هنری آن با شور و شوق اقدام به تکمیل آن کرده است. طعم قوی یک درام علمی تخیلی پرماجرا با برخی تصاویر هولوگرافیکِ هنری از مسیرها و خیابان های ایالات متحده و چیدمان متفاوتی که به نوعی وام دار هنر دکو در 1930 می باشد شکل کلی بازی را بسیار زیبا کرده است. لامپ های نئونی و آسمان خراش های فوق بلند شیشه ای که با الهام از سایبرپانک 2077 تماشایی طراحی شده اند و البته که سازندگان هیچ ترسی از بیان این مسئله نداشته اند.

هیچکس نمی خواهد بمیرد یک بازی پلیسی قوی است که با دارا بودن تصاویر بصری خیره کننده و طراحی نوآورانه از آینده ی نزدیک نیویورک در غوطه ور ساختن گیمر تمام تلاش خود را کرده و در این کار موفق عمل کرده است. این بازی از گیم پلی خوبی برخوردار است اما صادقانه بگویم که عدم استفاده از پتانسیل درونی، کمی به روند اصلی بازی ضربه زده است. این بازی باید از ظرفیت خود در استفاده از عناصر محیطی و شخصیت پردازی بیشتر استفاده می کرد تا مفهوم واقع گرایانه تری بگیرد و گیم پلی هم جذاب تر شود.

همچنین در برخی مواقع جو بازی تا حدودی تکراری و خسته کننده می شود. اما صرف نظر از این مسائل باید گفت این اثر با ظاهر شگفت انگیز و فضای محیطیِ مدرن و اتمسفر باورنکردنی که نتیجه استفاده از UE 5 می باشد توانسته است یکی از سینماتیک ترین بازی های اخیر شود. تصاویر گرافیکی زیبا و داستان درگیر کننده مهمترین عوامل در موفقیت Nobody Wants to Die می باشند.

در این مطلب تلاش کردیم که شما را با بازی هیچکس نمی خواهد بمیرد محصول سال 2024 آشنا کنیم. یک عنوان زیبای حدوداً 6 تا 8 ساعته که می تواند همچون یک فیلم سینمایی شما را تحت تاثیر سکانس های خود قرار دهد و ذهن شما را با چالش هایی متفاوت روبرو کند. از اینکه با بررسی بازی Nobody Wants to Die داستان معمای قتل در کلان شهری مدرن با دیجیالیک همراه بودید سپاسگذاریم.